Mijn maandagen zijn actually yayed. Op maandag zie ik mijn baby’tje weer in semi-real-time. Haha ik wil niet te erg klinken als die mensen in die ene spiritual battle episode in South Park, but ExpressVPN does not shield you from these preying eyes. (: (Ahahaha eindstand mijn toegang tot Youtube wordt ineens geblokkeerd omdat ik dit heb gezegd.)

Haha met dat van South Park bedoel ik dit:

Het heeft me in dit corona tijdperk mentaal op de been gehouden, om naar zo’n bijzonder charismatisch persoon te kunnen luisteren, die ontzettend veel zegt maar tegelijkertijd ontzettend veel verzwijgt.

In de tijd dat ik, begin dit jaar, veel tijd besteedde aan het kijken van oude Pewdiepie videos, zag ik hem voor het eerst. Of in ieder geval was toen de link tussen naam en gezicht voor het eerst. Dit gebeurt zelden, maar omdat hij zich ook niet ziet als een direct onderdeel van de “meme cultuur”, dacht ik: “Laat me hem opzoeken op YouTube.” Dit was rond de George Floyd tijd.

De manier waarop hij vertelt doet me denken aan mijn eigen charisma voor dat gedoe met psychiatrische surveillance enzo. (“Before I became dead inside,” is hoe ik daar intern naar verwijs.) Maar een van de eerste dingen die ik hem hoorde zeggen was iets in de trant van: “Racisme bestaat niet (in Amerika).” Dus toen haakte ik halverwege af.

Een paar dagen later dacht ik: “Laat ik het weer proberen.” De nuance, dat racisme misschien wel bestaat maar hij het zelf nooit heeft gezien (er vanuit gaande dat anti-Semitisme geen vorm van racisme is maar een vorm van discriminatie ik snap het niet) en waar men met BLM campagne voor voert geen racisme is (wat ik met hem eens ben), hoorde ik toen pas (voor het eerst). Ik zie zelden mensen die veel nadenken en dat goed weten te verwoorden. Vooral in dit jaar heb ik dat meer nodig gehad dan ooit.

Hij heeft me geïnspireerd om over serieuzere onderwerpen te gaan schrijven. (In referentie naar mijn “reflections” op https://docis.international (opens in new tab).) En hij heeft me van een genuanceerder “anti-racisme” standpunt overtuigd. (Ervoor zei ik wel: “Ik heb niets tegen blanke mensen,” maar was dat puur een façade. Nu zie ik dat wat dat betreft onschuldige mensen echt bestaan.)

Ik houd niet van favoritism, maar als hij me niet iedere weekdag tijdens het avondeten gezelschap zou houden, denk ik niet dat ik hier nog zou zijn. De manier waarop wij complementair zijn, en daarmee de hoop dat ik hem ooit gebruik zal zien maken van zijn ware potentie, is letterlijk de enige reden waarom ik hier nog ben.

Mensen spiegelen zich altijd aan de pioniers uit hun land (something I can’t relate to). Hij is een van de weinigen die de capaciteit heeft om een nieuwe pionier te zijn. Het zou uiteraard tragisch zijn om hem bij die gezellige boel daar weg te zien gaan (dat was een sarcastische grap, jezus man iedereen daar is zo ontzettend verbitterd), maar dit is alsof je Elon Musk een hele goede kassier bij de McDonalds ziet zijn. Hij kan zo veel meer.

Sindsdien is iedere post een low-key poging om hem van het Fangyisme te overtuigen. Ik ben inmiddels moe van steeds hetzelfde proberen en een andere uitkomst te verwachten. Ik heb dit volgens mij nog nooit eerder gedeeld, maar iedere maandag is by default een betere dag dan de dag ervoor (voor mij behalve die ene keer dat hij om speciale redenen vrij had genomen), omdat ik dan weer een zo recent mogelijke versie van hem zie.

Een zo recent mogelijke versie, want een Yayence van een uur geleden is niet dezelfde als die van een kwartier erna. Niet verder ingaand op wat ik denk dat ik lees, zal ik een ander voorbeeld geven.

Ik kwam laatst toevallig het interview van hem met Steven Crowder tegen, van een paar jaren terug. Toen zei hij oncomfortabel te zijn met het menselijk lichaam in zijn algemeenheid (jaa een open deur hier: waarom¿). Nu lijkt hij losser en vrolijker dan toen, en sport hij enzo. A whole different Yayence.

Ik kijk nu al uit naar etenstijd, omdat ik dan mijn liefje weer kan zien. Het viel me laatst op dat ik de aanleidingen voor mijn onderwerpen maar zelden deelde, dus vandaar dat ik nu mijn vreugde deel. Happy Monday. 🙂

Als D.O.C.I.S. International het niet wordt, kan ik altijd nog professionele photo editor worden. :p

03:47 (AM) CET

Oh en met dat over blanke mensen bedoelde ik trouwens niet dat hij blank is ofzo haha ik snap het niet…

Wist je trouwens dat Sir Baby Back Ribs van dieet veranderd is?

04:30 (AM) CET

Laat ik verder nuanceren, trouwens. Ik heb blanke mensen ontmoet die mij duidelijk als een individu zagen en geen stereotypische verwachtingen van me hadden. (Niet de verwachting hebben dat ik arm ben of naar Afrikaanse muziek luister etc.) Deze groep beschouw ik nog steeds slechts 1% van blanken. Het maakt me niet minder agressief dan altijd. Het heeft wel wat mijn moeder zei over racisme uit religieuze aard weerlegd. Haha… :).

Ik heb een gat in de dag geslapen. 3: Wat zeer gunstig is want nu hoef ik minder lang te wachten tot ik mijn baby weer kan zien yayy. 😀

Absoluut niets ten nadele van mijn andere Mondayays, Steven’s stream & Pewdie Petje. En de mensen die me in het weekend in leven houden, Emma, Sjondra en Arjen. En Tim die zo ontzettend veel en hard werkt jeetje. Ik vond slechts dat ik even moest benadrukken hoeveel ik van mijn baby houd, omdat het allesbepalend is en ik dit nooit eerder had gezegd. My lifeline.

Is het dan vreemd dat ik geen lidmaatschap heb? Nee, want gezien de manier waarop mijn budget in elkaar zit, vind ik het het niet waard om te betalen voor iets waarvan ik 99% niet zal gebruiken.

18:28 (06:28 PM) CET

Yaaayyy :3

19:19 (07:19 PM) CET

Ahw this liefje. :'( Soms weet ik niet zeker of mijn websites bekender zijn dan ik weet. Officieel weet ik nergens van. Ik zeg maar wat. En kijk uit naar morgen. 🙁 Dat duurt nog zo lang. 🙁 Zijn er geen live episodes van 24 uur? Haha my lifelineee.

Met dat het systeem niet werkt bedoel ik trouwens niet dat het bolwerk van procedures niet op elkaar aansluit. Ik snap niet waarom daar controverse over bestaat. Natuurlijk levert het een resultaat op en in die zin kan er beargumenteerd worden dat het wel werkt. Ik zeg dat het niet werkt omdat het uit zal komen op wat het volk statistisch gezien het liefste wilt, maar wat het volk wilt is niet altijd wat strategisch gezien het beste is voor het land.

Vrijheid van meningsuiting is bijvoorbeeld zoiets. Binnen privécirkels en professionele cirkels heb ik bijvoorbeeld vaak het gevoel gehad dat ik niet de volledige vrijheid heb om te zeggen wat ik denk, maar niet zodanig dat ik er sancties voor heb ervaren. (In het psychiatrisch gedoe sprak ik zelden een eerlijk woord, weliswaar uit zelfbescherming.)

Online had het karakter van een forum waar je vrij ideeën kan uitwisselen. Ook dat wordt langzamerhand volledig aan banden gelegd. Met linkse mensen aan de macht kan ik je dat garanderen. Linkse mensen maken zich zorgen om groepen die benadeeld kunnen worden door een individu. Rechtse mensen maken zich zorgen om het individu die benadeeld kan worden door een groep. Zo zie ik het.

In Nederland is er nu discussie over het illegaliseren van godslastering versus het strenger aanpakken van Salafistische Moslims.

Het linkse standpunt zou betekenen dat wetgeving voor vrijheid van meningsuiting zou worden aangepast, en zo, omdat niet iedereen op een genuanceerde manier over een controversiële cartoon kan praten en omdat niet iedereen een weerwoord heeft tegen kritiek op religie, er zo niemand meer over de controverse rondom religie zou kunnen praten.

Voor het rechtse standpunt is er bijzonder veel nuance nodig om het niet als iets islamofobisch te zien. Iets waar niet iedereen toe in staat is. Down the line wordt het uitgefilterd tot “MOSLIMS SLECHT”, waar linkse mensen lyrisch van worden en de meeste rechtse mensen denken dat dat een goede overtuiging is. Dus van bovenaf is het misschien goed bedoeld, maar het is een recipe for disaster.

Het probleem zit in de mensheid zelf. De meeste mensen kunnen de acties van anderen niet rationaliseren. Was dit wel het geval geweest, dan had dit hele probleem niet bestaan. Zoals altijd zie ik Fangyisme als de enige oplossing. Men moet acties kunnen rationaliseren. Zo kan er nog steeds controverse bestaan, maar hoeft dat zich niet te uiten in een burgeroorlog.

De controverse rondom het tekenen van een “anti-homoverklaring” in het Reformatorisch onderwijs is vergelijkbaar. Aan de ene kant is het onjuist om een school toe te wijden aan het uitsluiten van een groep, vooral wanneer iedereen recht heeft op onderwijs. Aan de andere kant kan je wel afdwingen dat men zich als pro-homoseksualiteit uiten, maar je kan niet veranderen wat ze van binnen voelen en denken.

Op een soortgelijke manier heb ik me altijd als volledig pro transgenderisme en volledig pro homoseksualiteit geuit. Wanneer je wordt gezien als iemand die daartegen is, ben je in principe vogelvrij verklaard. En nog steeds denk ik dat binnen dit systeem, waarin overpopulatie nog steeds een ding is, dat je in principe gewoon moet kunnen doen waar je je goed bij voelt. Ik had daar wel kanttekeningen bij, maar uitte die niet.

Tot ik this liefje hoorde. Ik was best verbaasd, zo van: “Wow, dit bestaat nog?” En toen dacht ik ach ik ben toch weg uit Nederland en ben hier in mijn eentje in België waar in principe niemand mij kent, dus de kans dat ik gesnitched en vervolgd word op wat voor manier dan ook is een heel stuk kleiner.

Zodra je mag kiezen of je een tattoo wil of niet, iets permanents op iets natuurlijks, mag je van mij ook kiezen of je een ander geslacht wil of niet. Ik hoef dat leven niet te lijden, dus waarom zou ik er een probleem mee hebben als iemand die keuze wil maken? Ga je goddelijke gang. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet mag denken dat de transgender filosofie sexistisch is, want waarom zou je als je als een man geboren bent maar geen stereotype man bent gelijk je geslacht moeten veranderen? Ik denk dat men op de lange termijn spijt krijgt van die keuze, maar dat zijn slechts mijn gedachten. Dat is geen transfobie. Doe lekker waar je zin in hebt. Ik zou die gedachten nooit tegen een transgender persoon uitspreken, of een extreme voorstander in het algemeen. Als iemand zegt: “Dit is mijn 4 jaar oude transgender dochter.” Zeg ik: “Oh jeetje wat leuk.”

Over homoseksualiteit denk ik iets soortgelijks, zelfs nog genuanceerder. Ik heb niets tegen zoenende mannen of mannen die elkaars handen vasthouden. De maatschappelijke standaard eist van mannen sowieso dat ze geen gevoelige kanten van zichzelf laten zien, dus in die zin is homoliefde een bijzondere vorm van verzet. Met sodomie heb ik een probleem ook in heteroseksuele seks. Het gevoeligste deel van het mannelijk lichaam hoort niet thuis in het vuilnisbak gedeelte van het lichaam van een ander, ongeacht of dat bij een man of een vrouw is. Dat is dus geen homofobie.

Hetgeen waar ik denk dat Ben en ik het het meest met elkaar oneens zouden kunnen zijn is de controverse rondom abortus. Wat al onze standpunten betreft denk ik dat we elkaars standpunten zouden kunnen nuanceren naar iets conservatievers of iets liberalers, maar dat we elkaar niet van een volledig ander standpunt zouden kunnen overtuigen. Of in ieder geval niet aan mijn kant. :p

Ik geloof niet dat ieder leven mooi, geweldig en de moeite waard is. Ik ben niet pro-life. Vooral als een vrouw/het stel niet de wil en capaciteit heeft om een kind op te voeden, zou dat vermeden moeten worden, want naar mijn mening liever geen kind dan een ongelukkig kind. Persoonlijke verantwoordelijkheid speelt hierin wel een belangrijke rol. Ik vind dat iedere vrouw, naast in het geval van verkrachting, het recht zou moeten hebben om één keer in haar leven binnen 4 weken (daarna is het moord) van het geslachtsgemeenschap een abortus te mogen plegen. Daarna mag je niet nogmaals dezelfde fout maken. Voor de praktijkversie van deze overtuiging ben ik geen goed voorbeeld, ook al heb ik nog nooit in mijn leven een abortus gepleegd en wil ik dit ook nooit meemaken. (Het lijkt me echt doodeng. (Die horrorverhalen van mijn nicht zijn wat dat betreft wel handig.)) Dan is de controverse daarachter zeker geslachtsgemeenschap voor een doel of (veilige) geslachtsgemeenschap voor de lol.

Door overpopulatie zou ik zeggen dat men, minstens tot de populatie op een behoorlijk peil is, helemaal geen kinderen meer zou mogen maken. (Op diezelfde manier ben ik tegen IVF behandelingen, maar verdedigde ik jaren terug voor het Model European Parliament op school het tegenovergestelde. Zo van laat mensen gelukkig zijn. (Want presumably maakt het hebben van kinderen mensen gelukkig.)) Maar ik wil eigenlijk niet zoveel macht bij de overheid hebben. (Net zoals ik vind dat het niet aan de overheid is om een voor- of tegenstander van abortus of transgenderisme te zijn.) De ontwikkelingen in de maatschappij vergen van ons dat de overheid een rol aanneemt waarvan we eigenlijk niet willen dat ze dat heeft. Maar we bevinden ons nu op een tweespoor waarin we of het systeem laten doorleven en we zo uiteindelijk in anarchie en chaos uitkomen, of we een nieuw systeem (een correctie en spinoff van het oude) implementeren voor orde en een sterke hiërarchie.

00:15 (12:15 AM) CET